|  12(247) 2011      

Садра са кас балугъар кьаз фена. Са шумуд сятдин вахтунда адавай са балугъни кьаз хьанач. Эхирни адан чилина са къизил балугъ гьатна. Балугъди вич ахъаяйтIа, касдин са мурад кьилиз акъудда лагьана. Адаз къизил балугъди пуд мурад кьилиз акъудна кIанзавайди хъсандиз чизвай. Балугъди вирина кризис я лугьуз адан тек са мурад кьилиз акъудда лагьана. Анжах адаз вуч гайитIа, къуншидиз адакай кьвед гуда хълагьна. Месела, ваз са машин хьайитIа, къуншидиз кьвед жеда. Гила лагь жуван мурад.»
Кас хиялри тухвана. Са кьадар фикир-фагьум авурдалай кьулухъ ада лагьана: «Зи са вил акъуда!»